Przegląd Cyfrowej Biblioteki Narodowej Polona/Blog

Andrzej Dobosz odradza. Albert Wilczyński. Wspólnicy. Pierwszy zawód


Narrator przyjaźni się ze swoim szkolnym kolegą Adasiem. Obaj chłopcy mają siostry, starsze od nich. Umówili się, że dla dalszego zacieśnienia więzi, Adaś ożeni się z siostrą opowiadającego Sabiną, on zaś poślubi Zenobię. Snujący opowieść stara się niemal codziennie bywać w domu Zenobii, zawożąc tam zawsze ogromne bukiety kwiatów, zrywanych w ogrodzie swej siostry. O rękę Zenobii ubiega się także kancelista sądowy, starszy od niej o kilkanaście lat, niejaki Stefańczyk, przygotowujący się do egzaminu na rejenta. Ów Stefańczyk, z ambicjami eleganta, który ubrania sprowadza sobie z Warszawy, w czasie wolnym od ślęczenia nad kodeksami grywa swej wybrance na gitarze.

Wobec zbliżających się imienin mamy Adasia, młodzi ludzie postanowili odbyć polowanie na zające. Stefańczyk nie tylko okazał się najlepszym łowcą, który ustrzelił dwie sztuki, ale umiał tak opowiedzieć o niepowodzeniu swego konkurenta, że uczynił go przedmiotem żartów całego towarzystwa. No i Zenobia poślubiła Stefańczyka.

Pięć lat później narrator spotyka szczęśliwe małżeństwo. Stefańczyk jest dobrze prosperującym notariuszem na odległej prowincji, natomiast smukła kiedyś Zenobia to tłusta i pulchna baryłeczka o trzech podbródkach. I jak zawsze u Wilczyńskiego, pierwszoplanowa postać męska jest osobą bardzo lichego charakteru. Zamiast zamartwiać się, że kobieta, którą kochał jest najwyraźniej niezdrowa, odczuwa szczególną satysfakcję.

Ani jednego zdania, które by warto zapamiętać. Ani jednej sytuacji, do której można by się odwołać jako do doświadczenia życiowego.

Nie ma żadnych powodów, by czytać podobne utwory.

Albert Wilczyński – Wspólnicy. Pierwszy zawód. Warszawa 1887 w POLONIE

◊◊◊

Artykuł powstał w ramach realizacji przez Bibliotekę Narodową projektu „Patrimonium – digitalizacja i udostępnienie polskiego dziedzictwa narodowego ze zbiorów Biblioteki Narodowej oraz Biblioteki Jagiellońskiej” współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa 2014-2020 oraz budżetu państwa.

◊◊◊

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.