Przymierzając się do wykonania Air Bédouin mieliśmy dwie możliwości. Pierwsza: wykonanie melodii na fortepianie wraz z dopisanym akompaniamentem; druga: skorzystanie z adnotacji autora i wykonanie utworu w takim kształcie, w jakim Rzewuski mógł go słyszeć.
Obecność muzyki w uzdrowisku regulowała tzw. taksa kuracyjna, do której doliczano specjalny dodatek. O tym, jakiego charakteru była to muzyka, najlepiej świadczą tytuły utworów, np. walc Kamelje, mazur Rżnij Walenty, polka Ciotunia, galop Celny Strzał i najbardziej chyba oryginalny Hydropatyczny kadryl.