Kiedy chemik Jean-Baptiste Dumas zakończył swój wykład na Sorbonie, podeszła do niego jedna ze słuchaczek. Opowiedziała uczonemu o obsesji, w jaką popadł jej mąż. Według jej słów mężczyzna – malarz z wykształcenia – niemal zupełnie porzucił swą profesję i całą energię przeznaczył na badania nad możliwością utrwalenia obrazów wytwarzanych za pomocą camera obscura.
Ekstrawaganckie życie dworu stanowiło często przestrzeń dla eksperymentów z nowymi formułami ikonograficznymi. Zapewne w ten właśnie sposób motyw Maura został wprowadzony do dekoracji rękopisów i inkunabułów powstałych w kręgu Sforzy. Najlepszy przykład odnaleźć można w wykonanych przez Giovanniego Pietro Birago miniaturach zdobiących kartę tytułową luksusowego egzemplarza Sforziady (1490) ze zbiorów Biblioteki Narodowej.